Stil...............

Wauw... dat is alles wat ik kan denken op dit moment.

Net ging de deurbel. De bloemist met een prachtige bos grote rode rozen. Wel 30 stuks. In een grote glazen vaas. Niet te tillen zo zwaar. Maar ook zo mooi.
Terwijl ik er mee naar binnen loop, vraag ik me af van wie deze prachtige bos kan zijn. Ik ben niet jarig, het is niet onze trouwdag....

Ik haal het papier eraf en zoek het kaartje. De bos blijkt van een ouder van school en een ex-collega (vriendin van de ouder).
Ik ben helemaal overrompeld. Dit zijn meelevende mensen, dát wist ik al. Maar dit overtreft al mijn verwachtingen (die ik sowieso al niet had).

Lieve Engel en lieve Claudia, dank jullie wel! De bloemen zijn prachtig en het is zo fijn te weten dat jullie aan me denken!

Als Hans thuis is met het fototoestel, maak ik een foto!

-------------------------------------------------------------------------------------------
Wooh..... that's all I can think right now.

A few minuts ago the doorbel rang. The flowerman with a beautiful bouquet long red roses. Thirty of them... In a big glaze vase. I almost couldn't hold it, so heavy! But also so beautiful.
While I walk inside with it, I ask myself from who could this beautiful bouquet be? It's not my birthday, not our weddingday......

I took the paper of and search for the card. It's from a parent at school and a old colleague of mine (who's a friend of the parent).
I'm totally overwhelmed. They are very kind people, thát I already knew! But this goed beyond every expectation (if I had any..).

Dear Engel and dear Claudia, thank you! The flowers are beautiful and it is so nice to know that you think about me!

When Hans comes home with the camera, I'll take a picture!